Als je een mooi trainingsschema hebt, waarin ook de normale GHV-trainingen zijn opgenomen ga je er vanuit dat je de meeste trainingen ook kunt doen. Maandagavond is de fietstraining voor de GHV'ers. Laat het nu de afgelopen maandagen steeds regenen. Voor een fietstraining op de racefiets is dit te gevaarlijk. (zie behalve het gevaar ook het risico van een griepje, zie een eerder blog). Helaas was het soms op maandag overdag wel goed weer. Een gemiste training dus. Een training is natuurlijk niet erg, maar als het weer regelmatig je schema in de war gooit rest er maar een ding, je schema aanpassen aan het weer. Of zoals een Schot mij ooit als wijze les gaf: een Schot kijkt naar het weer en beslist dan wat hij gaat doen, anderen weten wat ze gaan doen en kijken dan naar het weer.
Dus maar de wijze les van de Schot gevolgd. Kijken wat het weer doet, kijken waar je tijd hebt om wat te doen. Dat bracht mij de afgelopen weken een aantal verrassende trainingen.
Na een bijeenkomst in de regio Arnhem was er wat tijd over, dat had ik stiekem op gehoopt. Mijn fiets en kleding lag in de auto. Lekker naar de Posbank gereden en daar van plan alle hellingen op en af te rijden, in totaal een kilometer of 50. Na een uurtje had ik alle hellingen gehad in één richting gehad, dus naar boven of beneden en wilde vol goede moed aan de rest beginnen en je raadt het al het begon te regenen. Helaas dus. Maar wel even heerlijk genoten van de Posbank en de mooie paarse hei.
Een week later werd ik gebeld of ik op vrijdag tijd zou hebben voor een half rondje Zuiderzee. Ook deze week waren er al een paar trainingen verregend. Het paste in mijn schema en vol goede moed vertrokken we om de Noord, via de Afsluitdijk naar Friesland. Een mooi tocht van zo'n 170 km. Met een zwak zonnetje vertrokken, maar die werd in de loop van de dag steeds sterker. De wind was zuidwest, dus tot Amsterdam een beetje tegen. Daarna meestal achter, dat was goed voor het gemiddelde. Helaas ook nu pech. Mijn reisgenoot wilde iets eten pakken rijdt even met een hand, gat in de weg en hij schuift over het asfalt. Gelukkig voor hem, niets gebroken, wel veel schaafplekken en beschadigde kleding en fiets. Na even rustig gezeten te hebben, fiets weer rijklaar gemaakt en op weggegaan voor koffie in Hoorn, daar waren we bijna. Rustig koffie gedronken, schaafwonden schoongemaakt en even tot rust gekomen besluiten we toch verder te fietsen. Eerst wat rustig, maar al vlug zat het tempo er aardig in. Na goed 170 km kunnen we de rest van het gezelschap in het bungalowpark begroeten. Ondanks alles hebben we toch een gemiddelde van bijna 30 kilometer per uur. Volgens mij zit het met mijn conditie wel goed.
Mijn volgende blog zal gaan over mijn fondsenwerving en hoe je daar aan kunt meedoen.
Dus maar de wijze les van de Schot gevolgd. Kijken wat het weer doet, kijken waar je tijd hebt om wat te doen. Dat bracht mij de afgelopen weken een aantal verrassende trainingen.
Na een bijeenkomst in de regio Arnhem was er wat tijd over, dat had ik stiekem op gehoopt. Mijn fiets en kleding lag in de auto. Lekker naar de Posbank gereden en daar van plan alle hellingen op en af te rijden, in totaal een kilometer of 50. Na een uurtje had ik alle hellingen gehad in één richting gehad, dus naar boven of beneden en wilde vol goede moed aan de rest beginnen en je raadt het al het begon te regenen. Helaas dus. Maar wel even heerlijk genoten van de Posbank en de mooie paarse hei.
Een week later werd ik gebeld of ik op vrijdag tijd zou hebben voor een half rondje Zuiderzee. Ook deze week waren er al een paar trainingen verregend. Het paste in mijn schema en vol goede moed vertrokken we om de Noord, via de Afsluitdijk naar Friesland. Een mooi tocht van zo'n 170 km. Met een zwak zonnetje vertrokken, maar die werd in de loop van de dag steeds sterker. De wind was zuidwest, dus tot Amsterdam een beetje tegen. Daarna meestal achter, dat was goed voor het gemiddelde. Helaas ook nu pech. Mijn reisgenoot wilde iets eten pakken rijdt even met een hand, gat in de weg en hij schuift over het asfalt. Gelukkig voor hem, niets gebroken, wel veel schaafplekken en beschadigde kleding en fiets. Na even rustig gezeten te hebben, fiets weer rijklaar gemaakt en op weggegaan voor koffie in Hoorn, daar waren we bijna. Rustig koffie gedronken, schaafwonden schoongemaakt en even tot rust gekomen besluiten we toch verder te fietsen. Eerst wat rustig, maar al vlug zat het tempo er aardig in. Na goed 170 km kunnen we de rest van het gezelschap in het bungalowpark begroeten. Ondanks alles hebben we toch een gemiddelde van bijna 30 kilometer per uur. Volgens mij zit het met mijn conditie wel goed.
Mijn volgende blog zal gaan over mijn fondsenwerving en hoe je daar aan kunt meedoen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten