Gearriveerd bij de Weissensee

Na een vermoeiende zaterdagavond, het waren tenslotte de clubkampioenschappen van de GHV, zin we zondagochtend vroeg vertrokken richting Oostenrijk. Na Jaap en Guke opgepikt te hebben en Jaap achter het stuur gezet te hebben vertrokken we met een volle auto. Wat denkt een mens een spullen nodig te hebben voor een weekje. En voor degenen, die mijn keuzes gevolgd hebben. Mijn Vikings zijn in Eemnes achter gebleven. Er zijn verschillende soorten en lagen kleding mee. Ook aan een extra schaatspak is gedacht. Gerdi heeft zoveel lagen kleding bij zich dat ze de noordpool gaat overleven. De reis verliep voorspoedig. Cruisecontrol aan en alleen uit bij de stops. Dan even toilet bezoek en een kop warme koffie en weer verder. De foeragering in de auto was geweldig. Eigen gebakken gevulde speculaas, heerlijke broodjes en krentenbollen, het nodige fruit en snoep. Maar ruim 1100 kilometer blijft ruim 1100 kilometer. Ongeveer een uur voor we de plaats van bestemming bebreikte werd het donker en tweebaans. Laten we zeggen dat het een uitdaging was. Omstreeks zes uur waren in Berg in Drautal, op een steenworp van de Weissensee. Na even zoeken, tomtom vond dat het hotel ergens anders lag, werden we verwelkomt door een grote groep vanSkate4air. Meteen werden de mooie verhalen over het grote meer gedeeld, maar ook dat er daar op zondag iemand door het ijs was gegaan. We zien dat morgen wel. De anderen kregen te horen, dat er een wijziging in de werkplanning was, maandag was een vrije dag.
Na een heerlijk eerste drankje en wat verdere kennismaking was het tijd voor een prima maaltijd. Als ze dit de hele week volhouden zak ik vrijdag door het ijs.
Morgen voor het eerst schaatsen op de Weissensee, op het kleine en mischien wel op het grote meer.

O, ja de clubkampioenschappen gingen bijna volgens planning, er moet iemand laatste worden. Helaas gooide een valpartij van een ander dat doel omver. Maar voorlaatste is toch prima voor iemand die 200 en geen 2 kilometer (500 en 1500 meter) wil schaatsen.