Je bent weliswaar conditie aan het opbouwen naar een 200 km tocht in januari. Voor mij is dat in de zomer toch voornamelijk fietsen en skeeleren. Maar de afgelopen week zat dat toch wat tegen.
Eigenlijk begon het al op zondag. Om onze gebruikelijke starttijd regende het nog. De voordelen van buienradar en Whatsapp werden benut en besloten werd een uur later te gaan rijden. Dat bleek een goede beslissing, allen werd daarmee het kilometrage ook ingekort. We wilden voor de volgende bui binnen zijn. Dat lukte wonderwel, zelfs met te dure koffie/appelgebak onderweg.
Maar dat was het dan ook wel. Op maandag is het uitfietsen. Dat ging tien kilometer goed en daarna was ik nat tot op het bod. Dinsdag liet het weer geen training toe.
Woensdag is bij onze schaatsvereniging de dag van de bostraining, een combi van techniek en conditie. Ik was de afgelopen weken vanwege vakantie en familieverplichtingen niet geweest. Dat betekende toch dat enkele spieren dachten dat ze nog vakantie hadden, Daar bracht de trainer snel verandering in. Dat voelde ik donderdag dan ook. En de aardige fietstocht van donderdagavond op de gewone herenfiets was zowel uitfietsen als je spieren voelen.
Toen werd het weer zondag en weer regende het om acht uur en werd de tocht uitgesteld tot negen uur. En leken we een droge periode te krijgen. Besloten werd om in Volendam de koffie te gaan halen. Dat hadden we beter niet kunnen doen. In Volendam aangekomen begon het te regenen en hoe lang we ook koffie dronken we moesten erdoor. Terug in Eemnes was het weer droog, maar alleen het weer.
Toch zijn deze momenten nodig, straks op de Weissensee wordt het ook afzien en dan ben ik misschien dankbaar voor deze trainingen.
Eigenlijk begon het al op zondag. Om onze gebruikelijke starttijd regende het nog. De voordelen van buienradar en Whatsapp werden benut en besloten werd een uur later te gaan rijden. Dat bleek een goede beslissing, allen werd daarmee het kilometrage ook ingekort. We wilden voor de volgende bui binnen zijn. Dat lukte wonderwel, zelfs met te dure koffie/appelgebak onderweg.
Maar dat was het dan ook wel. Op maandag is het uitfietsen. Dat ging tien kilometer goed en daarna was ik nat tot op het bod. Dinsdag liet het weer geen training toe.
Woensdag is bij onze schaatsvereniging de dag van de bostraining, een combi van techniek en conditie. Ik was de afgelopen weken vanwege vakantie en familieverplichtingen niet geweest. Dat betekende toch dat enkele spieren dachten dat ze nog vakantie hadden, Daar bracht de trainer snel verandering in. Dat voelde ik donderdag dan ook. En de aardige fietstocht van donderdagavond op de gewone herenfiets was zowel uitfietsen als je spieren voelen.
Toen werd het weer zondag en weer regende het om acht uur en werd de tocht uitgesteld tot negen uur. En leken we een droge periode te krijgen. Besloten werd om in Volendam de koffie te gaan halen. Dat hadden we beter niet kunnen doen. In Volendam aangekomen begon het te regenen en hoe lang we ook koffie dronken we moesten erdoor. Terug in Eemnes was het weer droog, maar alleen het weer.
Toch zijn deze momenten nodig, straks op de Weissensee wordt het ook afzien en dan ben ik misschien dankbaar voor deze trainingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten